Αύξηση της αποτελεσματικότητας των ενισχυμένων σχεδίων (augmented designs) για την επιλογή και τακτοποίηση νέου γενετικού υλικού

Στημονιάρη, Ουρανία (2021) Αύξηση της αποτελεσματικότητας των ενισχυμένων σχεδίων (augmented designs) για την επιλογή και τακτοποίηση νέου γενετικού υλικού. Masters thesis, ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.

Text MCDP9_2021.pdf Restricted to Registered users only Available under License Creative Commons Attribution Non-commercial No Derivatives. Download (28MB)

Abstract

Ένα από τα πλέον κρίσιμα θέματα που αντιμετωπίζουν οι ασχολούμενοι με την επιλογή και ταυτοποίηση νέου γενετικού υλικού είναι η ύπαρξη μικρής ποσότητας σπόρου του αξιολογούμενου υλικού κατά τις πρώτες διασπώμενες γενεές. Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει σε όλες τις περιπτώσεις όπου η ποσότητα του σπόρου αποτελεί τον περιοριστικό παράγοντα, όπως κατά τη διαδικασία παραγωγής νέου γενετικού υλικού με τη χρησιμοποίηση των διπλασιασμένων απλοειδών. Το σπουδαιότερο πρόβλημα που σχετίζεται με τις μικρές ποσότητες των σπόρων είναι η αδυναμία χρησιμοποίησης επαναλήψεων κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης του νέου γενετικού υλικού κάτι που καθιστά την όλη διαδικασία αναξιόπιστη. Προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα αυτό έχουν προταθεί διάφορες μεθοδολογίες. Ο Παπαδάκης το 1935, πρότεινε τις μεθόδους των δοχείων και των όρχων, όπου η αξιολόγηση του νέου γενετικού υλικού επιτυγχάνονταν συγκρίνοντάς το με γειτονικές ποικιλίες – μάρτυρες που το περιέβαλλαν. Η προσπάθεια αυτή ήταν πολύ πετυχημένη γιατί με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε η ποικιλία Γ-38290, η ονομαζόμενη από τους γεωργούς "νούμερο", με την οποία επιτεύχθηκε η αυτάρκεια της χώρας σε μαλακό σιτάρι. Ο Fasoulas το 1973, στηριζόμενος και στην εργασία του Παπαδάκη, πρότεινε την επιλογή απουσία ανταγωνισμού (τα φυτά καλλιεργούνται στην περίπτωση αυτή αραιά, απέχοντας 1 μέτρο το ένα από το άλλο). Με τον τρόπο αυτόν προσπάθησε να υπερκεράσει τόσο το πρόβλημα του ανταγωνισμού μεταξύ των ποικιλιών, της επισκιαστικής δράσης του εδάφους όσο και την ύπαρξη μικρών ποσοτήτων σπόρων που υπάρχουν στις πρώτες γενεές των βελτιωτικών προγραμμάτων. Ο Petersen το 1985, για να αντιμετωπίσει το τελευταίο πρόβλημα πρότεινε τη χρησιμοποίηση των ενισχυμένων σχεδίων (augmented designs), όπου η απουσία των επαναλήψεων λόγω της περιορισμένης ποσότητας σπόρων αντιμετωπιζόταν μέσω της επαναληψιμότητας των μαρτύρων. Η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ των μεθόδων του Fasoula και του Petersen ήταν ότι στη δεύτερη περίπτωση η αξιολόγηση γινόταν σε συνθήκες πυκνής σποράς, όπως ακριβώς γίνεται η κανονική καλλιέργεια του σιταριού από τους γεωργούς. Για την περίπτωση του γενετικού υλικού που προκύπτει από την εφαρμογή της μεθόδου των διπλασιασμένων απλοειδών, ο Ξυνιάς (Dikeophylax κ.ά. 2017), στηριζόμενος στην πρόταση του Petersen (1985), πρότεινε η αξιολόγηση να επιτυγχάνεται μέσω της επαναληψιμότητας των γονέων. Έτσι, συγκροτούνται ομάδες που περιλαμβάνουν έναν αριθμό των αξιολογούμενων καθαρών σειρών και τους δυο γονείς, από τους οποίους προήλθαν οι καθαρές αυτές σειρές. Η σύγκριση του νέου υλικού γίνεται με τους γονείς από τους οποίους προήλθαν και για να επιλεγεί μια σειρά πρέπει να είναι αποδοτικότερη από τον μέσο όρο των μαρτύρων ή τον καλύτερο γονέα. Η παρούσα ερευνητική πρόταση αποτελεί βελτίωση της πρότασης του Ξυνιά, γιατί περιλαμβάνει και τη χρησιμοποίηση, μαζί με τους επαναλαμβανόμενους γονείς - μάρτυρες και τουλάχιστον μιας εμπορικής ποικιλίας, καθιερωμένης από την αγροτική πρακτική. Με τον τρόπο αυτό αναμένεται να αυξηθεί η ακρίβεια της αξιολόγησης γιατί θα αυξηθούν οι βαθμοί ελευθερίας και στη σύγκριση θα λάβει μέρος μια επιπλέον αντικειμενικά υψηλοπαραγωγική ποικιλία. Από τα αποτελέσματα της βελτιωμένης αυτής πρότασης προέκυψε μια καλύτερη διαφοροποίηση των αξιολογούμενων ΣΔΑ (Σειρών Διπλασιασμένων Απλοειδών), τόσο ως προς την απόδοση, όσο και ως προς τα υπόλοιπα γνωρίσματα που μελετήθηκαν. Για την εκτίμηση της ποιότητας λήφθηκε υπόψη η αντίστοιχη συμπεριφορά της εμπορικής ποικιλίας Γεκόρα Ε, που θεωρείται η καλύτερη ποικιλία μαλακού σιταριού ως προς την ποιότητα. Ως προς τη απόδοση, πιο αποδοτικοί ήταν οι ΣΔΑ Νο 54, 157 και 56. Πιο κοντές ήταν οι ΣΔΑ Νο 57 και 128, ενώ ψηλότερες οι ΣΔΑ Νο 157 και 308. Πρωιμότερη σειρά ήταν η ΣΔΑ Νο 157 και οψιμότερες όλων οι σειρές Νο 297 και 295. Ως προς τα ποιοτικά γνωρίσματα, ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι σειρές 53 και 282 που κατέλαβαν τις πρώτες θέσεις όσον αφορά την περιεχόμενη πρωτεΐνη, τη γλουτένη και την τιμή καθίζησης. Οι καλύτερες ΣΔΑ που βρέθηκαν από την παρούσα εργασία είναι καλό να αξιολογηθούν κατά τις επόμενες χρονιές διατοπικά, σε πειράματα με επαναλήψεις, ώστε να προκύψουν περισσότερο αντικειμενικά στοιχεία για το παραγωγικό και ποιοτικό τους δυναμικό.

Item Type:	Thesis (Masters)
Corporate Creators:	Ξυνιάς Ιωάννης
Uncontrolled Keywords:	Αξιολόγηση, Επιλογή στις πρώτες γενεές, Καλλιέργεια ανθήρων, Σειρές διπλασιασμένων απλοειδών.
Subjects:	Φ > Φυτά Σ > Σπόροι - Καλλιέργεια
Divisions:	Μεταπτυχιακές Διατριβές > ΠΜΣ Παραγωγή, πιστοποίηση και διακίνηση φυτικού πολλαπλασιαστικού υλικού
Depositing User:	Προσωπικό Βιβλιοθήκης
Date Deposited:	01 Oct 2021 08:27
Last Modified:	01 Oct 2021 08:27
URI:	http://anaktisis.uowm.gr/id/eprint/11341

Ενέργειες (απαιτείται σύνδεση)

View Item