Αντιοξειδωτική ικανότητα ελληνικών βοτάνων

Μουράτογλου, Ευρυδίκη (2021) Αντιοξειδωτική ικανότητα ελληνικών βοτάνων. Masters thesis, ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.

Text MACF3_2021.pdf Restricted to Registered users only Available under License Creative Commons Attribution Non-commercial No Derivatives. Download (16MB)

Abstract

Τα φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά της χώρας μας, προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως αντικείμενο μελέτης, τόσο για την εκτίμηση της αντιοξειδωτικής τους ικανότητας, όσο και για τη συσχέτισή τους με την προαγωγή της υγείας, μέσω της κατανάλωσής τους ως πόσιμο έκχυμα και αφέψημα. Κατά την προετοιμασία των δειγμάτων, ζυγίστηκαν 2 gr αποξηραμένων φυτικών υλικών, δέκα (10) αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών ευρέως διαδεδομένων στη μεσογειακή διατροφή. Συγκεκριμένα, μελετήθηκαν τα: δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis), φασκόμηλο (Salvia officinalis), θυμάρι (Thymus vulgaris), μελισσόχορτο (Melissa officinalis), μαντζουράνα (Origanum majorana), δυόσμος (Mentha piperita), λεβάντα (Lavandula), λουΐζα (Lippia citrodora), χαμομήλι (Matricaria chamomilla) και ευκάλυπτος (Eucalyptus globulous) και παρασκευάστηκαν εκχύματα και αφεψήματα για το κάθε ένα. 200 ml φυσικού μεταλλικού νερού, που μόλις είχε βράσει, προστέθηκαν στην αρχική ποσότητα του κάθε αποξηραμένου βοτάνου και παρέμειναν για πέντε και για δέκα λεπτά στην περίπτωση των εκχυμάτων, ενώ 200 ml φυσικού μεταλλικού νερού θερμάνθηκαν μέχρι βρασμού, για πέντε και για δέκα λεπτά μαζί με το κάθε υλικό στην περίπτωση των αφεψημάτων. Στη συνέχεια, τα δείγματα παρέμειναν στο ψυγείο και επεξεργάστηκαν περαιτέρω με γνωστές στη βιβλιογραφία, μεθόδους ανίχνευσης ολικών φαινολικών και αντιοξειδωτικής ικανότητας. Προσδιορίστηκε το ολικό φαινολικό περιεχόμενο, εκφρασμένο σε γαλλικό οξύ, με τη μέθοδο Folin – Ciocalteu και η αντιοξειδωτική ικανότητα, εκφρασμένη σε Trolox, με τις μεθόδους ABTS, DPPH και FRAP για το κάθε δείγμα, σύμφωνα με τις παραμέτρους του τρόπου παρασκευής του τσαγιού και το χρόνο αλληλεπίδρασης του φυτικού υλικού με το νερό. Σύμφωνα με τα παραπάνω προέκυψαν τα εξής αποτελέσματα:  Στη μέθοδο Folin – Ciocalteu : η μαντζουράνα και ο δυόσμος παρουσίασαν υψηλότερα ποσοστά ολικών φαινολικών και συγκεκριμένα το έκχυμα των 10 λεπτών  Στη μέθοδο ABTS : το αφέψημα φασκόμηλου που έβρασε για 10 λεπτά ξεχώρισε ως προς την περιεκτικότητά του σε αντιοξειδωτικά, ενώ ιδιαίτερα υψηλά βρέθηκαν τα δείγματα που επεξεργάστηκαν για δέκα λεπτά σε όλα σχεδόν τα βότανα.  Στη μέθοδο DPPH: Το δείγμα του μελισσόχορτου και φασκόμηλου, ως δεκάλεπτο αφέψημα, παρουσίασε πολύ υψηλές τιμές, με τη μαντζουράνα το δυόσμο και τη λεβάντα να ακολουθούν.  Στη μέθοδο FRAP: Το αφέψημα των πέντε λεπτών του δενδρολίβανου και το δεκάλεπτο έκχυμα του θυμαριού, εμφανίζουν τη μέγιστη τιμή αντιοξειδωτικής ικανότητας.  Μελισσόχορτο, μαντζουράνα και δυόσμος, φυτά της οικογένειας Lamiaceae, παρουσίασαν την υψηλότερη αντιοξειδωτική ικανότητα σε κάθε μέθοδο, καθώς και σε κάθε τρόπο και χρόνο επεξεργασίας των δειγμάτων.  Τα δείγματα του ευκάλυπτου, παρουσίασαν σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, τις χαμηλότερες τιμές αντιοξειδωτικής ικανότητας.

Item Type:	Thesis (Masters)
Corporate Creators:	Μητλιάγκα Παρασκευή
Uncontrolled Keywords:	Βότανα, Αρωματικά φυτά,Φαρμακευτικά βότανα, Ελλάδα, Αντιοξειδωτική ικανότητα
Subjects:	Α > Αρωματικά φυτά - Θεραπευτική χρήση Β > Βότανα Φ > Φαρμακευτικά φυτά
Divisions:	Μεταπτυχιακές Διατριβές > ΠΜΣ Ανάλυση και τον Ποιοτικό Έλεγχο Τροφίμων
Depositing User:	Προσωπικό Βιβλιοθήκης
Date Deposited:	20 Sep 2021 10:42
Last Modified:	20 Sep 2021 10:42
URI:	http://anaktisis.uowm.gr/id/eprint/11276

Ενέργειες (απαιτείται σύνδεση)

View Item